bg.bg

positive attitude is strengths of human being. Being positive helps one understand the things and situation in way it is whereas negativity causes harms in everybody's life.

Have you fun in Dashain? How did you celebrate it? for me it was fun. for the first time I traveled to Itahari in personal car that my brother belongs to. so that it was new experience for me. second my son was with us. he enjoyed a lot. I saw everyone was having fun playing with him at my parents and Kabita's parents home. I also spent a lot of time seeing him playing with strangers.

Hi all,

My decision to keep me away from FB was temporary, I have comeback now since I can't control myself being away as it was addiction. Hahaha!

Dear all,
With my personal site I would like to confirm you that my Face Book account got deactivated now onwards. This is however, temporary decision. There are no such strong reason behind why I decided deactivating my account but I thought the freedom I exercised in the FB crosses maximum limits in terms of posting my own things, providing comments on the other posts and uploads so it led me think to take decision that I should keep myself away from this social network. I already spoke this is temporary I will get back soon and will say hello to you. Thank you so much for your comments, supports, feedback on my post as well as on my work.

Regards
Binaya Shekhar

आज मलाई सम्बन्धको परिभाषा खोज्न मन लागेको छ । वास्तवमा के हो सम्बन्ध? कसरी जोडिन्छ यो र कसरी टुक्रिन्छ एकैछिन्मा? के ले सम्बन्धलाई जोडिरहन्छ र के ले यसलाई निमेषमै टुक्र्याउँछ । वास्तवमा सम्बन्धलाई लिएर आज म घोत्लिनु पर्ने कारणहरु धेरै छैनन् । तर एकादुई भएपनि ती कारणहरु बलवान छन् जसले गर्दा म आज घोत्लिन बाध्य छु । के मलाई समयले यस्तो बाध्यता थपेको हो? अथवा मैले आफ्नै कारणले गर्दा यस्तो अवस्था आएको हो? आज तीनबर्षपछि म फेरी एकचोटी आफैसँग हराएजस्तै भएकी छु । मलाई यो अवस्थामा के ले ल्याइपुर्यायो । किन म आज फेरी एकपटक बिक्षिप्त जस्तै छु । कसैसँगको छोटो उठबसले किन मलाई आज सम्बन्धको परिभाषा खोज्न बाध्य बनाएको छ? किन म सुत्न सकिरहेकी छैन? किन मलाई खान रुची छैन? किन म काममा ध्यान दिन सकिरहेकी छैन? के यही सम्बन्धको चक्करले मलाई घनचक्कर बनाइरहेको हो त? मैले तीन साल अघि यस्तै क्षण भोगे । मैले हृदयदेखि मन पराएको मेरो व्वाईफ्रेन्डले मलाई धोका दियो । सम्झन मन लाग्दैन त्यो कहालीलाग्दो क्षण । म झन्डै बौलाएकी थिएँ । अब मर्छु भन्ने अवस्थामा नै पुगेकी थिए । किनकी म उसलाई अत्यन्तै माया गर्थे । ठानेकी थिए उ नै मेरो पहिलो र अन्तिम लोग्नेमान्छे हुनेछ जसलाई मैले मेरो आत्मा सुम्पेको थिएँ । मेरा अंग प्रत्यंगसँग लडिबुडी गर्दै मुटुसम्म पुग्ने ढोका खोल्दै स्वागत गरेकी थिए । तर मैले उसलाई मुटुमा नै बन्द गर्न सकिनछु । मेरो बिश्वास, मेरो मुटुलाई टुक्राटुक्रा पारेर उ म बाट अलग्गीएको क्षण अहिले पनि मेरा लागि कष्टकर छ । तर पनि म सम्हालिए । भलै मलाई सम्हालिन कठिन भयो र बर्षौ लाग्यो पनि, तर मेरो आमा, मेरी बहिनीको निरन्तरको सहयोग र मायाले सम्हालिन सघायो । अथवा भनौ मलाई बचायो । तर आमा भन्या आमा नै हो । मलाई आमाले बचाउनु भयो । नयाँ जीवन दिनु भयो । कोशीस गरे सम्हालिन । सम्हालिए र आज यहाँ आइपुगे । आज फेरी यो बिरानो मुलुकमा मेरो जिवनमा थाहा नपाई कोही आएको जस्तो आभास हुन थालेको छ । यो मुलुक मेरा लागि नयाँ हो । उ मेरा लागि नयाँ हो । म पनि यो देशकी हैन, उ पनि अर्कै देशको हो । तर कामका सिलसिलामा हाम्रो भेट भएको हो । कामको सिलसिलमा उसँग मेरो नियमित उठवस भैरहन्छ । कहिलेकाँही बाक्लै र कहिलेकाँही पातलै । तर पनि कता कता मनले भन्छ हरेक दिन भेट भइरहोस् । म आज तीन बर्ष अगाडिको घाउलाई पुर्न र मेरो व्वाइफे्रन्ड जसले मलाई धोका दियो, लाई सदाका लागि भुल्न आफ्नो देश भन्दा कैयौ माइल टाढाको एउटा सुनसान ठाउँमा छु । यहाँ आएर मैले मेरो नयाँ जिन्दगी शुरु गर्नुछ । करिअरमा नयाँ इटा थप्नु छ । यहाँ सिकेको कामले भविष्यको बाटो रोज्नुछ । तर कतै मेरो अहिलेको यो नयाँ सम्बन्ध मेरो भबिष्यका लागि तगारो त हुदैन । जो ले मलाई धोका दियो । म उसलाई कहिल्यै माफ गर्न सक्दिन । उसको राम्रो होस् भनेर म सोच्न पनि सक्दिन । म भन्छु त्यो नासियोस् । किनभने उसले मजस्ती सोझी र निष्चल केटीलाई यो समाजमा मुख देखाउन असहज बनाएको छ । बाँच्न कठिन तुल्याएको छ । आफुसँगका साथीभाईहरु कोही व्वाइफ्रेन्ड त कोही श्रीमान्सँग मोजमस्तिमा डुवेको देख्दा म आफुलाई अभागिनी महसुस गर्दछु । र मलाई यस्तो बनाउने सिर्फ जो हो जो । म उसलाई कदापी माफ गर्न सक्दिन । उसले अहिले पनि कति केटीलाई मजस्तै बनाएको होला । वास्तवमा उ खेलाडि रहेछ । अरुको जीवनमा खेल्दै हिड्ने । जहाँहोस् त्यसले नपाउने दुःख पाओस् । हुन त म संसारको आधुनिक मध्येको एउटा मुलुककी छोरी हुँ । मेरो परिवारमा धेरै देशका रहनसहन मिसिएको छ । बाजे एउटा देशको, बाउ अर्को र आमा अर्को । म मा तीनवटै देशको बिशेषता झल्किन्छ की झल्किन्न, तर म सभ्य समाजमा हुर्केकी सभ्य केटी हुँ । मलाई मेरो जिम्मेवारी थाहा छ । कर्तव्य थाहा छ । मेरो देशका अरु महिलाले जस्तै मैले मेरो अधिकारको बारेमा बुझेकी छु । म खुल्ला समाजमा हुर्किके हुँ । तर म परम्परा र संस्कृतीलाई माया गर्छु । खुल्ला समाजको नाममा भित्रिएको छाडा संस्कृती मलाई मन पर्दैन । त्यसैले म जति नै खुल्लापनमा हुर्के बढेपनि भला्दमी छु, गम्भिर छु र सुन्दर पनि छु । सबैले मलाई धेरै राम्री छ भन्छन् । जिउडाल मिलेकी भन्छन् । खुशी लाग्छ । अरुको तारिफ सुन्दा को पो रमाउदैन र? म पनि रमाउँछु । तर कहिलेकाँही मेरो यही सुन्दरता, सोझोपन, अरुलाई छिट्टै बिश्वास गर्ने बानी नै मेरो लागि अभिषाप बनिदिन्छ । मलाई जो ले सन् २००६ को अन्त्यतीर बिश्वबिद्यालयमा भेटेको हो । उ म भन्दा अरु नै संस्कृती र परिवेशमा हुर्केको भए पनि खै किन हो उ मलाई मन पर्यो । मैले उसलाई मन पराए । उसले पनि मन परायो । हामी केही समयसँगै पनि बस्यौ । तर म नराम्ररी धोकामा परे । उ त मजस्ता राम्री तर भित्रैदेखि मान्छेलाई बिश्वास गर्ने केटीहरुलाई चाख्दै हिड्दो रहेछ । भेट भएको छ महिना नपुग्दै म नराम्ररी लुटिए । निको नहुने घाउ दिएर उ मबाट टाढियो । मेरो जीवनमा जो पहिलो प्रेमी थियो । तर उसको जीवनमा म त कैयौ नम्बरमा पर्दी रहेछु । मान्छेको भाग्य न हो । मलाई भाग्यप्रति बिश्वास लाग्छ । त्यसैले म आज भाग्यले डोर्याएर बिरानो मुलुक आइपुग्दा फेरी अर्को भाग्य परिक्षा दिने मोडमा उभिएकी छु । म यहाँ आएको ६ महिना भयो । मेरोलागि यो अनाथालय र बालबालिका नै रमाउने संसार भएको छ । मलाई यि बालबालिकाहरु असाध्यै मन पर्छ । हृदयदेखि माया गर्छु त्यसैले यहाँबस्न मलाई सजिलो भएको छ । यि बालबालिकालाई हेरेर नै मैले मेरी आमा भुलेकी छु । बहिनीको याद कम आउँछ । हामी पनि सानामा यस्तै थियौ । हामी आमाबाबुसँग हुर्कियौ बढ्यौ यहाँका बालबालिकाहरुका न आमाको टुङ्गो छ न बाबुको । त्यसैले उनीहरु यहाँ अनाथालयमा आए । महिलाको सवालमा जति नै शसक्तिकरणको कुरा गरेपनि आखिर महिलाका समस्या विकसित र अविकसित मुलुकमा उस्तै छन् । यहाँ भएका केटाहरु त पछि आफ्नै किसिमले हुर्केलान् तर यहाँ अहिले हुर्किरहेका केटीहरुको भविष्य कस्तो होला? कतिजनाबाट कस्तो कस्तो धोका पाउलान् उनीहरुले । यसरी नै सोचिरहँदा र यिनै बालबालिकाहरुसँग काम गर्दा मैले उसलाई भेटेकी हुँ । उ काम गर्ने संस्थाले यो अनाथालयलाई थोर बहुत सघाउने गर्दो रहेछ । यसै सिलसिलामा उसँग मेरो भेट भएको हो । मैले अब पुर्ण रुपमा जो लाई आफुबाट हटाइसकेकी छु । उसको नाम लिन पनि चाहान्न अब म । अनि म फेरी धोका खान चाहान्न । अर्थात अब मलाई व्वाईफ्रेन्ड खोज्दै हिड्नु छैन । म लोग्नेमान्छेलाई बिश्वास गर्नु हुन्न भन्ने अवस्थामा पुगिसकेकी छु । किनभने मेरो आमाले पनि मेरो बाउबाट नमज्जाले धोका पाउनु भएको छ । आमालाई त्यो बेला परेको पिडा म अहिले पनि संझिन सक्दिन । त्यो घटनाले मलाई कति नराम्रो पाठ सिकाएको छ की म व्याख्या गर्न सक्दिन ।
मलाई अहिले सम्बन्धको परिभाषा खोज्न मन लाग्ने कारण के हो भने मेरो अहिलेको त्यही नयाँ साथी जसले मलाई कुन रुपमा हेर्छ भन्ने कुरा हो । उसलाई मैले एउटा असल साथीको स्थान दिन थालिसकेकी थिए । तर अचानक मेरो जिवनमा भुइचालो ल्याउने गरी उ बद्लीयो । आकाश नै खसेजस्तो भयो । भएको केही हैन उसले मलाई एउटा असल साथीमा हुनुपर्ने गुण देखाएर, त्यही अनुरुपको बानी व्यहोरा देखाएर पार्नुसम्म प्रभाव पारेको थियो । त्यति आकर्षक व्यक्तित्वको नभएपनि म उ प्रति थाहा नपाई आकर्षित भइसकेकी थिएँ । तर त्यो परिक्षण अवधि थियो । परिक्षण अवधिमा उ बद्लिनु मेरा लागि खुशीको कुरा पनि थियो । किनभने हामीबीचमा अझै पनि केही भैसकेको थिएन । केही हुनेवालाजस्तो पनि थिएन । थियो त केवल मनको अन्तरकुन्तरमा कुनै खालको भावना । सायद उसमा पनि थियो होला । कहिलेकाँही देखिने उसको अनौठो व्यवहारले पनि त्यो कुरालाई पुष्टि गथ्र्यो । तर एकाएक उ मा आएको परिवर्तनले मलाई झस्कायो । म अलि बढी इमोसनल भएको कारणले पनि यसो भएको हुनुपर्छ । उ मबाट थाहै नपाई टाढियो । मैले नजिक ल्याउने कोशीस गरे तर सम्भव नदेखेपछि म निरास भएर पछि हटे । हुन त मेरो मनमा उप्रति त्यस्तो किसिमको कुनै सोचाई थिएन । तर पनि मैले उमा साथीमा हुनुपर्ने गुण देखेकी थिए । र बिश्वास गर्न थालेकी थिए । बेस्ट फ्रेन्ड नभएपनि असलसाथी होला भन्ने लागेको थियो । तर अचानक उ परिवर्तन हुदाँ त म छाँगाबाट खसेजस्तै भए । हुन त उ फरक संसारको म फरक संसारकी । हाम्रो केही कुरा मिल्दैनथ्यो । तर अहिलेको जमानामा जन्मने ठाउँको अन्तरले मात्र पनि खासै फरक पार्दो रहनेछ । उ पनि आधुनिक थियो । आधुनिकतालाई नजिकबाट नियालेको र त्यसबाट फाइदा लिइरहेको थियो । यसले पनि मलाई उसँग नजिक्याएको थियो ।
झन्डै तीनहप्ता उ पर्ण रुपमा फेरियो । मलाई कति ठाउँमा उसले अपमानित नै गर्यो । कति अवस्थामा बिक्षिप्त बनाउने किसिमले व्यवहार गर्यो । तर फेरी अहिले आएर उ मसँग नजिकिन खोज्दैछ । उसको व्यवहारले मैले ठानेकी थिए उ मलाई मन पराउँछ । त्यसैले म अरुसँग भएको उसलाई मन पर्दैन । अरु भन्नाले कुनै केटाहरुसँग भएको । त्यसैले उसले त्यस्तो व्यवहार गरेको होला । मैले उसलाई यो कुरा भन्दा तेरो र मेरोबीचमा कुनै पर्सनल फिलिङनै छैन भन्छ । हामी प्रोफेसनल रिलेशनमा छौ भन्छ । तर व्यवहार हेर्दा पत्याउन मुस्किल पर्छ । भन्छ मैले गएका तीनहप्ता अक्षम्य गल्ति गरे । मलाई माफ गर मात्र भनिरहन्छ । आज त मैले पनि भनिदिए म तिमीलाई कुनै पनि हालतमा माफ गर्न सक्दिन । मैले तिमीलाई बिश्वास गरेकी थिएँ, तिमीले त्यसलाई थाम्न सकेनौ । सम्हाल्न सकेनौ । गल्ति तिम्रो हो । तिमी आफ्नो काम गर, म आफ्नो काम गर्छु । हाम्रो बाटो अलग छ । आज मैले राम्ररी नै भने उसलाई यि कुरा । उ हाँसिमात्र रह्यो । भन्छ म सबैकुरा स्विकार्छु । बिगतलाई बिर्सेर नयाँ सम्बन्ध शुरु गरौ भन्छ । मैले उसलाई भनिसके बिगतमा तिमीले मेरा लागि जे गर्यौ त्यो सहयोग थियो, मैले त्यसलाई सही ठानेको थिए, तर तिमी अब आएर मलाई जति नै गर म त्यसलाई एउटा अवसरको रुपमा लिनेछु, तिमीले मलाई सूचना दियौ धन्यवाद भन्नेछु तर म बिश्वास गर्न सक्दिन । म तिमीलाई अब पहिलेकै रुपमा साथि बनाउने कुरा सोच्न पनि सक्दिन । किनभने म पनि बढी नै इमोशनल छु । मैले यति भनेपछि उसले कारणहरु भन्न थाल्यो उसले किन गल्ति गर्यो भनेर । मैले सुनिरहे । तर अहिले पनि म यो बिरानो मुलुकमा भाडामा लिएको फ्ल्याटमा बसेर उसले आज भनेका कैयौ कुराहरु सभ्झिरहेकी छु । उसले फेरी नयाँ ठाउँबाट सम्बन्ध शुरु गरौ भन्यो म सोच्दैछु त्यही कुरा । उसले सबैकुरा खुलेर भन्यो मैले पनि भने । अरुबेला यसरी कुरा गर्दा उ रिसाउँथ्यो आज रिसाएन । उसले सबै कुरा सुनिरह्यो । हाँसिरह्यो । भन्यो आफ्ना कमजोरीहरु । स्विकार्यो आफ्नो गल्ति । अनि मलाई फेरी एकचोटी रणभुल्लमा पारि सोच्न बाध्य बनायो सम्बन्धको बारेमा । वास्तवमा सम्बन्ध आफैमा के हो र कसरी थाहा पाउने यो कस्तो सम्बन्ध हो र कहिलेसम्म रहिरहने सम्बन्ध हो भनेर । त्यसैले म आज अरु केही काम गर्ने जोश र जाँगर हराएकीजस्तै भएर सम्बन्धको परिभाषा खोज्ने तरखरमा छु । आफैले आफैलाई धेरैपटक सोधिसके, वास्तवमा यो सम्बन्ध आफैमा के हो?