bg.bg

यो कोलाहल र अव्यवस्था देखेर,
हिजोआज मलाई यस्तोलाग्छ
सडकमा उभिएर चिच्याइरहँु
सडकले मलाई बौलाहा भनोस्,
यो कक्रिटको जंगलले पागल भनोस्,
निर्जिव सडक बोलोस् र भनोस ए पागल,
ए सन्काहा हिड्न जान्दैनस्,
म दबिएको छु,
मुल्यबृद्धिले पेटको गासँ काटेको सहन बाध्यछु,
ढल मिश्रित पानी पिएर पखालाले थकित शरिरमा जीवनजल चढाउन सक्दिन,
डाक्टर अस्पतालः धान्न सकुँला र? बरु जाँदैजान्न,
घण्टौ जाममा कुर्न बाध्य
घण्टौ लाइनमा बस्न विवश,
बिरोध गर्न सक्दिन,
गरेपनि कसले सुन्छ र यो बहिरो लोकमा
उल्टो झनै दविएको महसुस गर्छु,
....... यस्तो लाग्छ सबैका अगाडि म नाङ्गै हिडुँ
म नाङ्गिन किन डराउने?
यस्तो लाग्छ यो शहरमा म लुगा फुकालेर नाङ्गिउ?
किन?
यहाँ सुकिाला लुगा लगाएरै नाङ्गिनेहरुको अत्याचारबाट मुक्त हुन
अट्टहास हाँसोमा रमाउदै हिड्न् बौलाहा भनिन
निस्सासिदो र अत्यासलाग्दो जिन्दगीलाई शान्तिमा बदल्न
म ............ चाहान्छु ।


असार २४, कुमारीपाटी, ललितपुर