bg.bg

जहाजमा हतियार
केही महिना अगाडि जनकपुर जाँदा हामी चढेको जहाजमा कुनै मन्त्रि पनि रहेछन् । छिटोछिटो फेरिरहने भएकोले होला अहिले नयाँ मन्त्रिप्रति खासै चासो हुन्न, को हो भन्ने पनि थाहा हु्न्न, त्यसैले नाम थाहा हनुे कुरै भएन । मन्त्रिमा भन्दा उनका सुरक्षाकर्मीले बोकेको हतियारबाट ध्यान अन्त जान सकेन । जहाजैभरी डर लागिरह्यो । आज जब वीराटनगर विमानस्थलमा जहाज पर्खिरहेको थिए, एकजना मन्त्रि जहाजबाट उत्रेको देखे । मन्त्रि को थिए, थाहा भएन । तर उनका सुरक्षाकर्मी चाँही पछिपछि थिए हतियारकै साथमा । बिमानमा चढुञ्जेल त हतियार नबोके हुन्न? जहाँ जाने हो त्यहीको सुरक्षा निकायसँग समन्यव गरी स्थानीयस्तरमै हतियार उपयोग गर्दा पनि सुरक्षा नै हुन्छ नी हैन?

नागरिकबाट आतंकित?
हामी नागरिकले चुनेका, हामीले तीरेको करबाट पालिएका हाम्रा माननीय मन्त्रि, सभासद, सरकारी उच्च अधिकारीहरु सुरक्षाका नाममा तीनै जनतालाई चुनौती ठान्दै बडो शानका साथ जीवन जिउन चाहान्छन् । एउटा सामान्य नागरिक कुनै उच्च ओहोदामा पुग्ने बित्तिकै किन नागरिकबाटै असुरक्षाको महशुस गर्छन्?

सडक करको सदुपयोग
सवारी साधनले सडकमा गुडेबापत कर तिर्नुपर्छ । तिरीरहेका पनि छन् । तर त्यसरी तिरिएको सडककरले बिग्रेका सडकहरु मर्मत गर्नु पर्ने हैन र? कर पनि तिर्नुपर्ने, खाल्डाखुल्डी र धुलो सडकमा कुद्दा छिटटै नै बिग्रनुपर्ने । नागरिकले कहिलेसम्म दोहोरो मारमा परिरहने?

भत्ता, भात र कार्यक्रम
भत्ताविनाका कार्यक्रममा सहभागिता लगभग शुन्य हुने डर बढ्न थाल्यो । केही दिन अगाडि एउटा कार्यक्रममा सहभागि हुनुपर्यो । आयोजकमध्ये एकजना भन्दै थिए, उनले जतिलाई खबर गरे सहभागिको रुपमा सबैले सोधे रे भत्ता कति छ? भात खान पाइन्छ की पाइन्न? कार्यक्रममा जसलाई निम्ता गरिन्छ त्यो समुदाय, वर्गका सवालहरुलाई बिस्तुत रुपमा छलफल गरी बाहिर ल्याउने प्रयास गरिन्छ सामान्यतया । यसो गर्दा फाइदा त लक्षित बर्गलाई नै हुन्छ किनकी उनीहरुमा सिमित सवालमा व्यापक रुपमा साझा सहमति बन्छ र कार्यगत सहकार्यको बाटो खुल्छ । तर बुझाई चाँही ठ्याक्कै उल्टो छ हामीकहाँ । फलानाले गरेको कार्यक्रममा गयो, बिचार राख्यो, फाइदा उसलाई, आफुलाई खाई त फाइदा? त्यसैले त भत्ता र भात पहिले आउँछ हैन र?